چلنجر. ماسل کاری در قالب یک خودروی مدرن. یک شیطان قدیمی که کارش مو به تن سیخ کردن طرفداران و رقبایش است.
در دنیایی که رقبای دیرینه اش, موستانگ و کامارو از طراحی های سابق و عضلانی بودن با سرعت فاصله گرفتند و به سمت مدرنیزه شدن میروند, یک تنه ایستاده و عصر طلایی خودرو سازی امریکایی را با خود به دوش میکشد.
هنوز هم میتوان غرش موتور 8 سیلندر خورجینی پدر بزرگ هایش را در ان مشاهده کرد, هنوز هم ساخته شده تا اسفالت شخم بزند و خودرو های برقی را به چالش بکشد.
چلنجر هنوز هم چلنجر است.
شیطانی به درازنای تاریخ
سال 1970 بود, که با ابهتی خاص و مثال زدنی پا به میدان رقابت گذاشت تا خط و نشانی برای فورد موستانگ , شورلت کامارو و پونتیاک فایربرد باشد.
انگار از همان اول حقیقتی که برایش زاده شده بود را پیدا کرده بود,میراث داری و پرپچمداری از خودرو های عضلانی امریکایی.
نسل اول ان به تنهایی برای ثبت کردن نامش در تاریخ به عنوان جذاب ترین ماسل کار تاریخ کافی بود اما اوضاع همیشه هم به وفق مراد این امریکایی جذاب نبود.
به بحران سوخت امریکا رسید که مجبور شد برای سیاست های فروش بازار دستخوش تغییرات ابعادی و ظاهری شود.
امریکایی باز ها هرگز با نسل دوم ان کنار نیامدند,تا در نهایت در سال 1983 ,دوج به تولید چلنجر پایان داد. یک خود کشی برای تولدی دوباره.
سال 2008 و برای بار سوم, شیطان سرکش داستان ما برای بار دیگر متولد شد.
درحالی که برند ها و رقبایش رشد میکردند, او ترجیح داد صبر کند, نه یکسال, نه دو سال, نه ده سال, دوج 25 سال صبر کرد.
بیست و پنج سال صبر کافی بود تا دوج خود را برای بازگشتی شکوه مندانه اماده کند و بالاخره و در سال 2008, چلنجر برای بار سوم متولد شد.
با همان شکوه و همان وقار نسل اول پا به میدان گذاشت تا نشان دهد چلنجر هنوز هم چلنجر است.
از ان سال تا به امروز دوج کمتر تغییراتی در این یاغی امریکایی اعمال کرد تا نشان دهد 25 سال سکوت, برای خلق یک حماسه جاودان کافیست.
طراحی دوج چلنجر
هر هنرمندی یک امضا دارد. امضا ی داوینچی مونالیزست, امضای شکسپیر هملت و امضای جانی دپ دزدان دریایی کارائیب است.
اما امضای چلنجر چیست؟
یک گلگیر عقب بزرگ، کاپوت کشیده و چراغهای دایرهای دوبل تمام ان چیزی است که چلنجر برای چلنجر بودن برایش کافیست.
مگر میتوانید خیره ان لبه ای که روی چراغ های جلویش قرار گرفته و هر چه تمام تر به زیباییش می افزاید نشوید؟
بر روی کاپوت, ورودی هوای بزرگی مشاهده میشود که هر چه بهتر تنفس پیشرانه را راحتتر میکند.
سقف کوتاه و درهای بزرگ، شیشههای جانبی را به طرزی دوستداشتنی کوتاه و باریک کرده است. و در عقب میبینیم چراغهای سنتی عریض با یک بال عقب ثابت است و طراحی ان را شیطانی تر کرده است.
مشخصات فنی وحشی امریکایی
چلنجر دارای یک پیشرانه 5.7 لیتری با انجین هشت سیلندر است که 376 اسب بخار قدرت تولید میکند.
گشتاور ان 363 نیوتن بر متر است که یک جعبه دنده ۸ سرعته اتومات، نیروی تولیدی توسط پیشرانه را به چرخ های عقب این خودرو می فرستد.
با در نظر گرفتن این مشخصات, صفر تا صد ان چیزی حدود 6.7 ثانیه است که برای ابعاد بزرگ و بدنه غول پیکر ان عدد واقعا خوبی به حساب می اید.
چلنجر خشن است.برای افرادی است که نه خودرو های ژاپنی و چینی داخل بازار راضی شان میکند و نه خودرو های داخلی برایشان جذابیتی دارند.
چلنجر برای افرادی است که چیزی فراتر از یک وسیله نقلیه چهار چرخ با مقداری اپشن میخواهند. و دوست دارند صدای موتور هشت سیلندرشان کل پارکینگ را به لرزه در اورد, با ان اسفالت شخم بزنند و جذابیت ماسل کار زیر پایشان , زبانزد عام و خاص باشد.
کمتر خودرویی توانسته از دهه 70 میلادی تا به امروز را سیر کند و همچنان مثل روز های اول جذاب و شیطانی باشد.
این پیرمرد هشت سیلندر امریکایی ثابت میکند که سن فقط یک عدد است چرا که چلنجر هنوز هم چلنجر است.
واقعا خودرو هایی مثل چلنجر و چارجر دیگه هیچ وقت تکرار نمیشن.
ممنون بابت قلم زیباتون🖤